?“别急，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>表<i></i><i></i>机<i></i>。”秦君摆<i></i>笑<i></i>。

<i></i>玩笑，哪咤<i></i><i></i><i></i>太乙金仙境强者肯定<i></i>留<i></i>身边。

万<i></i>平<i></i>妖尊亦或者西域佛门突<i></i>袭击，<i></i>该怎<i></i>办？

<i></i>且袁洪比哪咤更<i></i>沉稳，秦君更放<i></i>，若<i></i>哪咤<i></i>，真怕<i></i><i></i><i></i><i></i>新兵玩死。

哪咤虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>服气，<i></i>仔细<i></i><i></i>，<i></i><i></i>才拜入秦君<i></i><i></i>，袁洪<i></i><i></i>间比<i></i>长久，<i></i><i></i>平静<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>方长！

<i></i><i></i><i></i>秦君<i></i><i></i>解，<i></i>位陛<i></i><i></i><i></i><i></i>息<i></i>宁<i></i><i></i>主儿，<i></i><i></i>肯定<i></i>风波<i></i>断。

“陛<i></i>，<i></i>何<i></i><i></i><i></i>？”袁洪问<i></i>，<i></i><i></i>既亢奋<i></i><i></i><i></i>落寞。

亢奋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>领军打仗<i></i>，落寞<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>强<i></i>位掉<i></i><i></i><i></i>，熟悉秦君<i></i><i></i><i></i>知<i></i>，留<i></i>秦君身边<i></i><i></i>肯定<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>强<i></i>。

<i></i><i></i>很快<i></i>丝落寞<i></i>被<i></i>抛<i></i>脑<i></i>，秦君<i></i>势力越强越<i></i>，<i></i>表<i></i><i></i>机<i></i><i></i><i></i>越<i></i>。

“今<i></i>便<i></i>身吧，伯温顺便<i></i><i></i>帮<i></i>交接<i></i><i></i>。”秦君沉吟<i></i>。

“遵旨！”

袁洪<i></i>刘伯温点头<i></i>，两<i></i><i></i>完便<i></i>身离<i></i>。

<i></i>堂剩<i></i>哪咤<i></i>申公豹。

“申公豹，<i></i><i></i><i></i>巨灵神沟通<i></i><i></i>感<i></i>。”秦君<i></i>向申公豹<i></i><i></i>，此言<i></i><i></i>，申公豹顿<i></i>激<i></i><i></i><i></i>。

申公豹很聪明，甚至<i></i>弱<i></i>刘伯温<i></i>诸葛亮，<i></i><i></i>听便知<i></i>秦君<i></i><i></i>让<i></i><i></i>巨灵神搭档<i></i><i></i>思。