“易老头，亏<i></i><i></i><i></i>魔皇，竟<i></i><i></i>此狼狈。”秦君双<i></i>环抱<i></i>胸<i></i>嘿嘿笑<i></i>，<i></i>并<i></i><i></i><i></i>易老头，若非<i></i><i></i><i></i><i></i>比易老头更强<i></i><i></i>，<i></i>早<i></i><i></i>易老头杀<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>初<i></i>杀<i></i><i></i>消减<i></i><i></i>少。

比<i></i>让易老头倒戈向圣皇，<i></i>宁愿<i></i>易老头收<i></i><i></i><i></i>。

“魔皇<i></i>名……<i></i>笑……<i></i>悲啊……”

易老头<i></i>床<i></i>翻滚，<i></i><i></i>苦叫<i></i>，语气充满<i></i><i></i>奈<i></i>茫<i></i>。

万<i></i><i></i><i></i>，山河易主，昔<i></i>佳<i></i>更<i></i><i></i><i></i>高高<i></i><i></i><i></i>圣<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>常<i></i>怎<i></i><i></i>理解。

秦君<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>体<i></i><i></i>绝望般<i></i><i></i>痛，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乖乖站<i></i><i></i>，向该死<i></i>命运认怂，<i></i>活<i></i><i></i>继续。

<i></i><i></i>谁<i></i>定离<i></i><i></i>谁。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>绝<i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>跟<i></i>朕干，<i></i><i></i><i></i>遇<i></i>更<i></i><i></i><i></i>。”秦君笑<i></i>，虽<i></i><i></i>安慰，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑。

哈哈哈！

<i></i><i></i><i></i>今<i></i>！

秦君<i></i><i></i><i></i>易老头平<i></i>吊儿郎<i></i>、欠揍<i></i>姿态，再<i></i><i></i><i></i>干<i></i><i></i><i></i>缺德<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>由畅快。

<i></i><i></i>畅快<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安抚。

记<i></i>刚遇<i></i>易老头<i></i>，<i></i><i></i>浑浑噩噩，隐隐<i></i>疯<i></i>节奏，魔皇疯，绝<i></i><i></i>整<i></i>南域<i></i>灾难。

易老头忽<i></i>翻身<i></i><i></i>，<i></i><i></i>枯草般<i></i>头飘<i></i><i></i><i></i>，<i></i>双眼犀利，表<i></i>严肃，与往<i></i>判若两<i></i>。

“怎<i></i>？”秦君挑眉问<i></i>，丝毫<i></i>畏惧<i></i>望<i></i>易老头。

易老头目光灼灼，隐含煞气，使<i></i>九灵元圣横跨<i></i>步，<i></i><i></i>秦君身<i></i>，虽<i></i>先<i></i>两<i></i><i></i>酒言欢，<i></i>九灵元圣<i></i>秦君<i></i>忠诚度<i></i><i></i><i></i>降低。