?杀气！

伏羲<i></i>赵公明待<i></i>秦君左右侧，强良<i></i><i></i>方，南素仙<i></i><i></i>猫妖<i></i>七则<i></i>秦君<i></i><i></i>，<i></i><i></i>警惕<i></i>望<i></i>周围。

<i></i><i></i>，强良脸色兀<i></i>狰狞<i></i><i></i>，<i></i>拳向右侧砸<i></i>。

刹<i></i>间，<i></i>名七窍流血<i></i>白衣<i></i><i></i>正<i></i><i></i><i></i><i></i>强良右侧，欲<i></i>撕裂<i></i>，<i></i>惜强良<i></i><i></i>更快，<i></i>拳将其轰散。

拳风挂<i></i><i></i>皮，尘土飞扬，秦君等<i></i>皆<i></i><i></i>法力抵消扑<i></i><i></i><i></i><i></i>泥土。

“<i></i><i></i>什<i></i>东西？冤魂吗？”

秦君疑惑问<i></i>，伏羲点头<i></i>：“确实<i></i>魂体，<i></i><i></i><i></i>般<i></i>灵魂<i></i><i></i><i></i>，怨气实<i></i><i></i>太重，几乎<i></i>凝<i></i>实质。”

很难<i></i>象，<i></i>底<i></i>经历怎<i></i><i></i>折磨，才<i></i><i></i><i></i>此冤魂。

赵公明<i></i>警惕<i></i>望<i></i>周围，防备<i></i>冤魂<i></i>再次偷袭。

南素仙<i></i>微蹙秀眉，刚才<i></i><i></i>冤魂给<i></i>极<i></i>惊悚<i></i>危险感，<i></i><i></i>由庆幸，幸<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>独<i></i>杀进<i></i>。

<i></i><i></i><i></i>继续<i></i>进，<i></i><i></i>步伐比先<i></i>快<i></i>许<i></i>。

待<i></i><i></i>离<i></i><i></i>，<i></i>名白衣<i></i><i></i>再次浮<i></i>，依旧怨毒<i></i>望<i></i>秦君等<i></i>，双目<i></i>停<i></i>溢血，<i></i>比森<i></i>。

<i></i><i></i>次，<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>追<i></i><i></i>，身形逐渐变<i></i>透明，<i></i>终消失<i></i>见。

<i></i>路<i></i>话。

囚命狱<i></i><i></i><i></i><i></i>方<i></i>世界<i></i>般，<i></i><i></i><i></i>全<i></i>荒山野岭，沿途<i></i><i></i><i></i>少遭受风化<i></i>白骨。

<i></i>概<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辰，众<i></i>停<i></i>脚步。

“<i></i><i></i>劲，朕怎<i></i>感觉<i></i>原<i></i>转悠？”

秦君沉声<i></i><i></i>，山峰依旧<i></i><i></i>平线尽头，流水声依旧<i></i><i></i>方，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

强良等<i></i><i></i>早已察觉<i></i><i></i><i></i>劲，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>穿原因<i></i>哪儿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吭声。

伏羲忽<i></i>拿<i></i>凤凰琴，琴瑟<i></i>声悠悠荡<i></i>，让南素仙<i></i>眼睛<i></i>亮。