“杨戬，别让朕失望！”

秦君眼神深邃，让<i></i><i></i><i></i>穿<i></i><i></i>底<i></i><i></i>法。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>声，<i></i><i></i>希望杨戬<i></i>极<i></i><i></i>压力<i></i><i></i>举<i></i>圣。

战斗<i></i><i></i>圣，听<i></i><i></i>夸张，匪夷<i></i>思。

<i></i><i></i><i></i>杨戬<i></i><i></i>，并<i></i><i></i>梦。

<i></i>因<i></i>……

<i></i><i></i>名字叫杨戬，二郎显圣真君！

轰隆隆

<i></i><i></i><i></i>断崩裂，杨戬已经<i></i><i></i>血<i></i>，<i></i>依旧挡<i></i>秦君<i></i><i></i>。

“顽固<i></i>宁！真<i></i><i></i>本<i></i>仙杀<i></i>死<i></i>吗？”

尝德<i></i>仙烦躁<i></i>，右<i></i>猛<i></i><i></i>推，数<i></i>尽<i></i>风刃<i></i>掌<i></i><i></i>飞<i></i>。

噗

杨戬终<i></i>扛<i></i>住，吐血倒飞，<i></i><i></i><i></i>战神三尖刀<i></i>飞<i></i><i></i><i></i>。

眼<i></i>风刃<i></i><i></i><i></i>落<i></i>秦君身<i></i>，<i></i>尊霸<i></i>身影落<i></i>，直接将尝德<i></i>仙<i></i>风刃<i></i>全<i></i>震散。

赫<i></i><i></i>死<i></i>。

<i></i>右<i></i><i></i>抓<i></i><i></i>根长达百丈<i></i>龙角，鲜血淋漓，刺向苍穹，魁梧<i></i>身姿仿佛<i></i>崩<i></i><i></i>惧。

“<i></i><i></i><i></i>，谁敢伤<i></i>干儿<i></i>！”

死<i></i>咧嘴笑<i></i>，目光落<i></i>尝德<i></i>仙身<i></i>，吓<i></i>尝德<i></i>仙连忙<i></i>退。

秦君<i></i><i></i>吐槽<i></i><i></i>称呼，<i></i><i></i><i></i>向远处跪<i></i>碎石<i></i><i></i>杨戬，此刻<i></i>杨戬双<i></i>耸耷，垂直向<i></i><i></i>，鲜血顺<i></i><i></i>指滴落<i></i>滴，身躯随<i></i>呼吸轻轻<i></i>伏。

“别杀<i></i>……”

<i></i><i></i><i></i><i></i>，杨戬忽<i></i>传<i></i>声音，气息微弱，却<i></i>让死<i></i>回头<i></i>向<i></i>。

“<i></i>杀敌<i></i>？”死<i></i>古怪<i></i>问<i></i>。